Kişinin gelir, harcama ve tüketimlerinin yaşam süresini gösteren zaman çizgisi boyunca farklı olduğunu vurgulayan model, yaşam döngü modeli olarak adlandırılır. Yaşam döngü modelinde yer alan bireyin refahının gelirinden daha çok tüketiminden etkilendiği varsayımının bir sonucu olarak tüketim vergilerinin gelir vergilerine göre daha adaletli olduğu iddia edilmektedir. Yaşam döngü modelinin vergileme alanına getirdiği en önemli katkı yerleşik adalet prensibini sorgulamaya açmasıdır. Tüketim vergilerini yaşam döngü modeli ile analiz eden çalışmamızda ‘artan oranlı gelir vergisi adil, düz oranlı tüketim vergileri ise adil değildir’ önerisi Türkiye verileri ile test edilmiş ve kabul edilmemiştir. Teorik beklentilerin tersi bir şekilde yaşam boyu vergi yükü ile gelir arasında pozitif bir ilişkinin olduğu çalışmamızda teyit edilmiştir.