Koranavirüs salgını sadece sağlık alanında değil, geniş sosyal, ekonomik ve kültürel etkilerde de bulunmaktadır. Bu durum sadece kamu yöneticilerinin değil bir bütün olarak toplumun iş yapış şekillerini ve sosyal ilişki yapısını dönüştürmektedir. Bu anlamda Koronavirüs salgınının, kişisel hayatı ve profesyonel yaşamı büyük ölçüde bozduğu, dönüştürdüğü veya farklılaştırdığı söylenebilir. Ortaya çıkan durumlar ile mücadele etmek gönüllü faaliyetlerin organize edilmesini de gerekli kılmaktadır. Bunlardan biri olan ve özgün bir uygulama olarak Türkiye’de yürütülen Vefa Sosyal Destek grupları salgın boyunca özellikle karantina günlerinde muhtaç kişilere ihtiyaçlarının ulaştırılması, temaslı izlemelerinin yapılması ve insani yardım faaliyetlerinin yürütülmesi gibi konularda çalışan gönüllü yapıları olarak tanımlamaktadır. Bu çalışma organizasyon yapısı ve ortaya çıktığı bağlam noktasında özgün olan Vefa Sosyal Destek grublarında yer alarak gönüllü faaliyetlere katılan kişilerin bu süreci nasıl tecrübe ettiklerini anlama amacındadır. Bunun için Eskişehir ve Kocaeli illerinde söz konusu faaliyetlere katılmış olan kişilere ulaşılmış ve tecrübeleri anlaşılmaya çalışılmıştır. Yapılan analiz neticesinde deneyimin sürecinin tanımlayan üç temaya ulaşılmıştır. Bunlar; çağırılma (katılma), dönüşümsel deneyim (reflexive experience), çıktılar olarak ifade edilebilir. Sonuç olarak da gönüllü havuzuna yeni katılımlar vesilesiyle gönüllü havuzunun genişlemesi ve salgın döneminde faaliyetlerine Vefa çatısı altında devam eden ve böylece sürecin bir parçası olan sivil toplum kuruluşlarına yönelik güvenin artması önemli çıktılar olarak değerlendirilmektedir.