Bu araştırmanın2 amacı çevreci tüketim davranışlarını Değer İnanç Norm kuramı temelinde açıklamaktır. Konu ile ilgili pek çok uluslarası yayın yapılmış olmasına rağmen yerli literatürde çevreci tüketim davranışını Değer-İnanç-Norm kuramı temelinde açıklamaya çalışan çok az çalışma olması araştırmayı önemli kılmaktadır. Nicel araştırma yönteminin benimsendiği bu çalışmada kolayda örnekleme yoluyla seçilen 381 adet üniversite öğrencisine anket uygulanmış ve değerlerin, inançların ve normların çevreci tüketim davranışı üzerindeki etkisi bir dizi regresyon analizi ile sınanmıştır. Bulgular genel olarak değerlerin inançlar, inançların normlar, normların da çevreci tüketim davranışı üzerinde etkisi olduğunu iddia eden DİN kuramını destekler niteliktedir. Ayrıca yüklenilen sorumluluk değişkeninin sonuçların farkındalığı ve kişisel normlar arasındaki ilişki üstünde kısmi, kişisel normların ise yüklenilen sorumluluk ve çevreci tüketim davranışları arasındaki ilişki üstünde tam aracı (mediatör) etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.