Bu çalışma, Türkiye’de tüketimin önceliklerinde meydana gelen değişmeyi incelemektedir. Ekonomideki gelişmelere bağlı olarak artan kentleşme süreciyle geleneksel üretim tarzı ve tüketim önceliklerinde bir kırılma yaşanmıştır. Nüfusun mekânsal değişimi arttıkça, tüketimin yapısı da değişmektedir. Kırsal dönemlerde ve mekânlarda daha çok zorunlu ihtiyaçlar ön plana çıkarken, kentte ve kentleşme sürecinde temel ihtiyaçların yanı sıra, lüks ihtiyaçlara da bir eğilim başlar. Ayrıca teknolojik gelişmelerin ortaya çıkardığı hesapta olmayan zoraki tüketim harcamaları, sıralamayı değiştirmektedir. Bu bakımdan tüketim önceliklerindeki değişmenin genel ve özel yapısı ve nedenleri üzerinde durulmaya çalışılmıştır.