Yenilik ve yenilikçilik konuları sosyal bilimcilerin üzerinde durduğu ve araştırdığı önemli konulardan biridir. İşletmelerin rekabet avantajını ve uzun vadede sürdürülebilirliğini etkileyen kavramlar olması bakımından işletme bilimi yazınında da geniş yer tuttuğu görülmektedir. Yenilikçiliğin kişisel değerler, örgütsel değişkenler ve/veya sosyo-kültürel faktörler ile yakından bir ilişkisi vardır. Bu çalışmada, bireysel yenilikçiliğin yenilikçiliğe atfedilen sosyal değer ile girişimsel eğilim arasındaki aracı rolünün boylamsal bir araştırma modeli ile açıklanması amaçlanmıştır. Elde edilen sonuçlar boylamsal olarak bireysel yenilikçiliğin, yenilikçiliğe atfedilen sosyal değer ve girişimsel eğilim arasındaki aracı rolünü desteklemiştir. Elde edilen diğer boylamsal ilişkiler alan yazınına katkıları ve araştırmanın sınırlılıkları ile tartışılmıştır.

Şirketler rekabetçi kalabilmek için inovatif olmak zorundadır. Günümüzde inovasyon gelişerek aynı zamanda yeni ürün, servis ve süreçler ile değişimlere ayak uydurabilen organizasyonlara imkân sağlamaktadır. Ancak inovasyonda sürekliliği sağlamak kolay değildir. Dolayısı ile şirketlerde yeni ürün/ süreç geliştirme için başlangıç aşamasında fikir oluşturulması ve sonrasında fikirlerin seçimini destekleyen inovasyon yönetim sistemleri uygulanmaktadır. Bu, analitik bir sistem içinde çoklu kriterleri gözeten, karmaşık bir portföy yönetimini gerektirmektedir. Sonuç olarak öncelikle ilk fikir seçimi için inovasyonun öncülleri literatür araştırması ile derlenmiş ve TİM InoSuit projesinin seçilmiş katılımcıları tarafından doğrulanmıştır. Daha sonra bu başlıkların ağrılıkları uzmanlardan ve akademisyenlerden oluşan karma bir ekip tarafından analitik hiyerarşik süreç ile belirlenmiş, böylece ön safhalardaki analitik değerlendirme için gerekli temeller sunulmuştur.

1980’lerden itibaren, yenilikçiliğin ve girişimciliğin bölgesel ekonomik kalkınmada kilit rol oynadığı yaygın olarak bilinmektedir. Son yıllarda, birçok teorik ve ampirik çalışmada, yüksek düzeyde bir bölgesel ekonomik kalkınma için girişimciliğin yenilikçi rolünün önemini sıklıkla vurgulamıştır. Bu tartışmalardan ilham alan bu çalışma, bölgesel ekonomik kalkınma düzeyi ile girişimcilik ve yenilikçilik oranları arasındaki ilişkiyi anlamaya çalışmaktadır. Bu çalışmada, yenilikçilik girişimcilik ile ekonomik kalkınma düzeyi arasındaki ilişkide aracı bir rol oynamaktadır. Temel amaç, yenilik seviyesine bağlı olarak bölgesel ekonomik kalkınma seviyesi ile girişimcilik oranı arasındaki ilişkinin nasıl değiştiğini göstermektir. Çalışma, 1995, 2000, 2005 ve 2010 yılları için, aracılık analizini ve Türkiye’deki 26 İBBS Düzey 2 bölgelerinin verilerini kullanmıştır. Literatürdeki temel tartışmaları ve ana hipotezi destekleyen sonuçlar, girişimciliğin ekonomik kalkınma seviyesine etkisinin özellikle yenilik oranlarının yüksek olduğu bölgelerde daha belirgin olduğunu ortaya koymaktadır.

Bu çalışma, Türkiyenin endüstri bölgesi olan Doğu Marmara Bölgesindeki üretim söktöründeki firmaların örgüt kültürlerinin yenilik performansı ilişkisinde güçlendirmenin ara değişken rolünü ortaya yöneliktir. Bu araştırmaya 30 üzerinde çalışanı olan 85 üretim firmasında, işçi ve farklı yönetim pozisyonundaki 850 çalışan katılmıştır. Araştırma sonucunda örgüt kültürü ile güçlendirme ve yenilik performansı arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Güçlendirmeninde yenilik performansını oldukça etkileyen bir faktör olduğu görülmüştür. Klan, hiyerarşi ve pazar kültürünün yenilik performansına etkisinde güçlendirmenin tam ara değişken rolü desteklenmiştir.

Günümüzün artan rekabet ortamında firmaların tedarik zincirlerinin performansı yaptıkları inavosyonlarla doğrudan ilintilidir. Tedarik zinciri ve inovasyon konularındaki mevcut araştırmalar tedarik zinciri ağına yayılan yenilikleri açık bir şekilde analiz etmediği gibi, tedarik zinciri ağındaki inovasyonların belirleyicilerine odaklanan ampirik çalışmalar da çok sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı firmaların tedarik zinciri yeniliği yapma kararlarını etkileyen faktörleri belirlemektir. Bunun için 2013 yılına ait Dünya Bankası ile Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası’nın birlikte yürüttükleri İş Ortamı ve İşletme Performansı Anketi kullanılmıştır. Lojistik regresyon modeli kullanılarak yapılan analizler sonucunda en belirleyici faktörler olarak firmaların Ar-Ge faaliyetleri, ihracat yoğunluğu ve personel bileşeni bulunmuştur.

Suriyeli mültecilerin girişimciliğe yönelme nedenleri, sosyo-ekonomik anlamda önemli olmasına rağmen literatürde pek fazla incelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı, Suriye’de yaşanan iç karışıklık sonucu Türkiye’ye gelen üç milyondan fazla mültecinin girişimciliğe yönelme nedenlerinin, itme-çekme modeli kapsamında incelenmesidir. Bu amaçla, Hatay, Gaziantep, Mersin ve İstanbul’da toplam 30 Suriyeli ‘kentsel girişimci’ ile 2016 yılında yüz yüze derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Odalara kayıtlı mülteci girişimcilere kartopu yöntemiyle ulaşılmış, tercüman eşliğinde yarı yapılandırılmış sorulara verilen yanıtlar kodlanarak, kategorileştirilmiştir. Suriyeli mültecilerin yaşadıkları dil problemleri, ayırımcılık, hukuki problemler, işsizlik, kaynaklara erişim engelleri, düşük ücret gibi sosyo-ekonomik sorunlar mülteciyi girişimciliğe itmektedir. Özellikle girişimcilik tecrübesi olan mültecilerde bu sorunları fırsata dönüştürme istekliliği, onları girişimciliğe çeken en önemli faktördür.

Kripto paralar yaklaşık 10 yıldır finans piyasalarında yer almaktadır. Son dönemde arkasında merkezi bir otoritenin olmadığı bitcoin ve alt coin fiyatlarındaki agresif artış ve azalışlar tüm dünyada girişimcilerin dikkatini çekmiştir. Bu çalışmada tüketicilerin kripto paralara karşı güven algılarını belirlemek için 767 katlımcıya online ortamda anket yapılmıştır. Araştırmaya katılanların demografik ve kripto para kullanım ve yatırım değişkenleri nominal ve oran ölçeği ile ölçülmüştür. Test sonuçları, güven faktörü ile yatırım kararı arasında pozitif bir korelasyon olduğunu ortaya koymuştur. Uygulanan regresyon testi sonucunda, kripto paralara yatırım kararının güven unsurundan pozitif olarak etkilendiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, yatırım tutarındaki her bir birimlik artışın, %27’lik kısmı kripto paraya olan güven tarafından açıklanabilmektedir.

Amaç: İnovasyon yeteneğinin öğrencilerin akademik başarısına olan müspet katkısı ve bireysel inovasyon yeteneğinin güncel pedagoji ve uygulamalarla nasıl geliştirileceği oldukça mühim bir araştırma konusudur. Binaenaleyh, bu çalışmada öğrencilerin bireysel inovasyon profilleri ile proje geliştirme dersindeki akademik başarıları arasındaki ilişki Eğitim Fakültesi’nde verilen Proje Geliştirme ve Yönetimi dersini alan 120 üniversite öğrencisi örnekleminde incelenmiştir. Yöntem: Katılımcıların inovasyon profillerini belirlemek için Hurt, Joseph, ve Cook (1977) tarafından geliştirilen ve bu çalışmada Türkçe’ye uyarlanan “bireysel inovasyon ölçeği” kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma bulguları, katılımcıların inovasyon profilleri ile proje geliştirme dersindeki akademik başarıları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte, kadın ve erkek öğrencilerin proje geliştirme dersindeki akademik başarıları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilmiştir. Sonuç ve Öneriler: Yenilikçi düşünmeyi destekleyen, araştırma ve geliştirmeye yönelik derslerin sayısının ve niteliğinin arttırılması önerilmektedir. Bununla beraber, öğrencilere akıl yürütme, analitik düşünme, eleştirel düşünme, yansıtıcı düşünme ve problem çözme becerileri kazandırmak için yenilikçi öğretim yöntemlerinin işe koşulması önerilebilir. Özgün Değer: Bu çalışma 14 haftalık ders sürecinde otantik bir öğrenme ortamında gerçekleştirilmiş ve katılımcıların inovasyon profilleri ile proje geliştirme dersindeki akademik başarıları arasındaki anlamlı ilişki ortaya konulmuştur.

Bu çalışmada birinci ve ikinci kuşakta girişimcilik algısı, kişilerin girişimci olmasındaki sebepler, girişimcinin nasıl olması gerektiği, girişimcinin sonraki kuşakları nasıl seçtiği, kuşaklardan beklentileri aile şirketlerinde kurucular ve sonraki kuşaklarla yapılan yüz yüze görüşmeler sonucu belirlenmeye çalışılmıştır. Dördü şirket kurucusu dokuz yönetime aday olan sonraki kuşak olmak üzere on üç kişiyle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Söylem analizi sonucunda “işine bağlılık” ve “iletişim” en önemli özellikler arasında sayılmış ve şirket kurucularının birçok iş deneyimi olduğu görülmüştür. Sonraki kuşakların seçiminde ailedeki yaş sıralaması ve cinsiyetin dikkate alındığı anlaşılmıştır. Ayrıca, sonraki kuşaklar şirketin sürdürülebilirliğinin sağlaması ve hatta geliştirmesinin kendilerinden beklendiğini aktarmış fakat kurucuların sonraki kuşaklardan beklentilerinin olmadığı görülmüştür.

Amaç: Bu çalışmada, montaj sistemleri üreten bir otomotiv yan sanayi işletmesinde, öngörülen proje teslim süresi ve bütçe sapmalarının nedenlerinin belirlenmesi ve bu sapmaların en aza indirilmesi ile birlikte proje yönetiminde etkinlik sürelerini ve maliyetlerini eş zamanlı olarak dikkate alabilen bir yönetim aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Problemin çözümünde ve işletmenin proje yönetim sürecinde kullanacağı aracın geliştirilmesinde çeşitli endüstri mühendisliği yöntemleri uygulanmıştır. Bulgular: İşletmenin çeşitli projeleri öncelik ilişkileri, kaynak kısıtları ve bütçe hedeflerini gözeterek yönetmesini sağlayacak bir araca ihtiyaç duyduğu belirlenmiştir. Sonuç ve Öneriler: Bu çalışmada bir otomotiv yan sanayi işletmesinde montaj makineleri üretim sürecinde proje yönetim aracı geliştirilmiştir. Geliştirilen araç sayesinde işletmenin projelendirme sürecinde gözlenen sapmalar azaltılmış, zaman planı ve maliyet plan süreçleri standartlaştırılmış, proje teklifi hazırlama süreci kısaltılmıştır. Özgün Değer: Bu çalışma kapsamında, ortaya çıkan proje yönetim aracı hem işletmede hali hazırda dağınık halde bulunan çeşitli veriyi bir araya getiren bir veritabanı içermekte hem de projelendirme sürecinin zaman ve kaynak çizelgelemesinde kullanılabilecek bir algoritmayı çalıştırmaktadır. Proje yönetim aracının alternatiflerine göre farkı, proje tanımlama aşamasında etkinlik sürelerini, öncelik ilişkilerini ve gerekli kaynakların doluluk oranını dikkate almasıdır.